Juli 2019 - Inmiddels rijden we in Italië en maken we plannen hoe en wat we gaan doen als we weer terug zijn in Wijk bij Duurstede, in Nederland! Beetje bij beetje komen we dichterbij en het voelt dubbel;
Aan de ene kant, het reizen geeft zoveel gevoel van vrijheid en rust. Het samen zijn de hele dag en nacht en dingen beleven en zien. De fijne ontmoetingen, de mooie natuur en culturen. Het is jammer dat we dat niet meer zullen beleven op deze manier.
Aan de andere kant, het terugkomen geeft ieder van ons rust en vrijheid van elkaar en kunnen we zelf dingen beleven. 24/7 bij elkaar is af en toe best zwaar. De rust in Nederland zullen we moeten bewaken en de avonturen die we afzonderlijk van elkaar beleven zullen we op andere momenten met elkaar delen. De avonturen die we samen beleefd hebben, zullen we de tijd voor maken om ze te verwerken en meer te delen met onze dierbare familie en vrienden.
We zijn dus op zoek naar nieuwe woonruimte waar we vrienden, familie en reizigers kunnen ontvangen. Ook werk natuurlijk en dat zal een heel nieuw avontuur op zich zijn. We staan open voor suggesties. Bij voorbaat dank! We zijn zoals gezegd in Italië en hebben ondertussen nog veel beleefd in Griekenland en Albanië en dat willen we graag met jullie delen...
Midden en hoog in de bergen passeren we, via een kleine douanepost in de buurt van Zlatograd, de grens tussen Bulgarije en Griekenland. We oefenen het voor ons nog onbekende Griekse alfabet. De grensovergang is een mooie zeer smalle steile weg in de bergen.
Nadat Roadkapje in Bulgarije heeft ervaren dat ze beter functioneert met verse remvloeistof, is ze ook toe aan verse motorolie. Bovenin de bergen, met mooi uitzicht over de groene bergen met hier en daar een dorpje met een witte minaret, af en toe een voorbij sjokkende koe en veel divers vogelgezang, vernieuwen we de olie. Ook de koelvloeistof vullen we aan.
Na wat rustige dagen in deze mooie groene omgeving, rijden we door de bergen verder naar de kust. We zien gelukkig, maar ook een beetje helaas, geen beren op de weg!
Vanuit de hoogte hebben we een mooi zicht op de vlakte bij Xanthi. Aan deze kant zijn de bergen begroeid met olijfbomen, welkom in Griekenland. Op het strand aan de Thraciën zee, maken we op een vuurtje ons eten en genieten we van de mooie zonsondergang, met zicht op het groene eiland Thassos. Het strand bevat, in zones, een diversiteit aan grootte in zandkorrel: van groot gesteente, naar keien tot heel fijne korrels zand.
Bij ook een mooie zonsopgang ontbijten we aan het strand en nemen we uiteraard een verfrissende duik. Zo wordt het rijtje aan zeeën waarin we gezwommen hebben steeds langer.
Ook in deze zee zien we dolfijnen!
Dichtbij zijn de natuurlijke thermische baden van Eleftheron. Het was een door de staat geëxploiteerd kuuroord, dat nu vervallen is. Het is gek om in deze plaats rond te lopen. De vervallen grote gebouwen van hotels, hebben nieuwe bewoners. Krakers gebruiken enkele hotels voor onderdak en verder vliegen de zwaluwen volop heen en weer om hun kroost te voeden, in de aan het plafond hangende nesten. Op straat wandelen straathonden. Dan ineens wandelt er een verdwaalde badgast rond, die een bad neemt in de, door diverse mineralen mooi gekleurde en naar rotte eieren (zwavel) ruikende, warmwater baden. Het water is zo'n 36 graden.
In het bos ernaast zien we, al wandelend, een slang en een uil in de boom en zwemmen er diverse landschilpadden in de thermische bronnen.
Bij Thessaloniki, in de Griekse provincie Macedonië, aan de baai, genieten we van het landen en opstijgen van de vliegtuigen, steltlopers, bergeenden, sterns en strandplevieren. Tussen het vele groene zeewier, vinden we een 40cm grote mosselschelp. In de ochtend worden we rustig wakker met het rolluik open, waardoor we een mooi uitzicht hebben op, het water en, in de verte, de besneeuwde toppen van de Olympus en de Ossa.
Dit is voor ons voorlopig even het meest zuidelijke punt in Griekenland, wat we rijden met Roadkapje. We hebben een afspraak gemaakt in Zuid-Italië en rijden daarom weer naar het Noord-oosten van Griekenland naar de bergen. In de bergen zien we ook nog wat toppen met sneeuw en een skigebied.
Bij het dorp Limnochori, genieten we, met non-stop kikker-, karrakiet-en rietzangersorkest op de achtergrond, van een mooie zonsondergang aan het Zazari meer. We horen ook kerkklokken, eksters en koekoeken. In de nacht houden de uilen en krekels niet op met geluid maken....heerlijk.
Ook de zonsopgang in de windstilte toont ons een super uitzicht, met heldere spiegelingen in het water. Helemaal als de pelikanen, kleine aalscholvers en futen op het meer landen. We houden ons strikt aan de paden, want de zwarte slangen met diamantenvormen op hun rug genieten ook van de warme zon. Deze soort slangen zijn giftig!!!!
In dit gebied staan ook de waarschuwingsborden voor beren. De lokale bevolking bevestigt de aanwezigheid van deze dieren. Ze brengen ons op de hoogte van de Nederlandse winst op het Eurovisie songfestival en nodigen ons, na een praatje, uit in hun dorp. Helaas denken we dit aanbod af te moeten slaan, omdat de tijd dringt om op tijd bij de veerdienst in Albanië te zijn. Dit maakt dat we voornamelijk van de mooie natuur, en enkele culinaire lekkernijen van Griekenland hebben kunnen genieten en de lokale bevolking helaas niet meer hebben kunnen ontmoeten. Dit voelt erg vreemd en als een gemis, aangezien we in deze reis in ieder land wel lokale ontmoetingen en daardoor kijkjes in de plaatselijke cultuur hebben ervaren.
We trekken nog meer de bergen in richting Albanië.
We wensen ook de mensen, dieren en natuur van Griekenland een duurzame toekomst toe!.
|
