Ondanks de wens meer buiten Europa te zien, hebben we het besluit genomen, via het Zuiden, weer rustig aan richting Nederland te rijden. Naast Schotland en Nederland ervaren we nu, dat ook Oekraïne voelt als thuis komen. Het is een bijzondere ervaring om thuis te komen. We landen in Oekraïne, waar de lente is gestart. In het zonnetje staat RoadKapje keurig op ons te wachten, met een nieuwe accu! Hartelijk dank mannen van Rusbana! Met hulp van jullie heeft RoadKapje een warme knusse overwintering gehad en kunnen wij haar weer bewonen. Na wat dagen opruimen en poetsen, hebben we de tijdelijke bewoners verwijderd en RoadKapje heringedeeld.



De gul- en gastvrijheid van de bewoners van Oekraïne maakt dat de overgang van zeer warme landen naar de nog enigszins frisse lente in Oekraïne zeer aangenaam is! We hebben de wens om verschillende vrienden te bezoeken, die we ontmoet hebben in onze reis door Oekraïne vorig jaar, van west naar oost. Ondanks de lieve uitnodigingen, reizen we toch vanuit Kiev bijna direct richting de Zwarte Zee. Hierdoor zal het weerzien van sommigen helaas nog niet plaats vinden. Gelukkig zien we ook wel een paar vrienden en bekenden weer en hebben we fijne nieuwe ontmoetingen.



Vertrouwd aan de wegen, doen we allereerst Lehedzyne aan. Dit dorp huist zeer creatieve en hartelijke mensen! Even een kopje thee drinken mondt dan ook uit in slapen op hun bank en/of samen lunchen en/of onze auto vol Oekraïense lekkernijen. Samen mijmeren over onze Oekraïense toekomstplannen. Ook in Odessa zien we, met veel plezier, een vriendin en haar dochter weer. We vieren samen de lente, in de zon, aan het strand van de Zwarte Zee.



We volgen de westzijde van de kust, tot de Donau-delta. In dit Unesco-natuurgebied is de grens tussen Oekraïne en Roemenië. We bezoeken Bilhorod-Dnistrovsky, het vroegere Akkerman en het Giethoorn/Venetië van Oekraine, Vylkove. We zien onderweg veel ooievaars op hun nesten èn we zien pelikanen vliegen! Dit deltagebied is beschermd gebied, zodat er vele diersoorten kunnen blijven leven.



Via glibberige modderwegen langs rietvelden, akkerlanden, weilanden en rivierbeddingen rijden we naar de grensovergang op het drielandenpunt van Oekraïne, Moldavië en Roemenië. 10 minuten en 100 meter zijn we in Moldavië geweest en hebben we er gereden! Dit is inclusief de douane-controle tijd, mèt het zetten van de in- èn uitgaande stempel! Dan staan we alweer voor de Roemeense grensovergang, waar we weer welkom worden geheten in de Europese Unie! Nogmaals hartelijk dank, vele lieve, gulle, gastvrije mensen uit Oekraïne, we zien jullie graag weer in de toekomst èn wensen jullie een gezonde duurzame toekomst toe.



Moldavië staat op ons lijstje om in de toekomst wat langer te bezoeken. Na nog een paar kilometer rijden op een weg vol gaten, worden de wegen in Roemenië beduidend beter. Langs de andere kant van de rivier zwaaien we Oekraïne nogmaals uit en genieten we ook hier van de vele ooievaars in de weilanden en in de nesten, op hoge palen. We volgen de Roemeense kust van de Zwarte Zee. Zo zien we een heel klein gedeelte van Roemenië. De taal van Roemenië is voor ons verrassend anders. Ondanks dat dit land voor het grootste gedeelte omringd is door Slavische landen, behoort de taal tot de Romaanse talen en is verwant aan het Italiaans, Frans, Spaans en Portugees. We schakelen weer over naar het Latijns alfabet bij het lezen van de verkeersborden.



Langs de kust rijden we door steden die, voor het grootste gedeelte uit hotels, restaurants, gasthuizen en kuuroorden bestaat. Het doet ons vermoeden, dat deze steden in de zomer meer bevolkt zullen zijn. Op dit moment is verbouwing de grootste bedrijvigheid die wij zien. Naast het zomertoerisme hebben we langs de kust diverse opgravingen vanuit de Griekse tijd gezien. In Constinesti komen we bij een hotel-restaurant Pefta Pescarului. We mogen hier op de net afgegraven parkeerplaats overnachten in RoadKapje.



De volgende dag wordt de parkeerplaats gevuld met het oude asfalt, dat van de plaatselijke provinciale weg is afgeschraapt. De medewerkers zijn ook erg druk met het verbouwen van het terras. We kunnen ze een paar dagen, een klein beetje helpen door een boompje te verplaatsen en wat zaden te planten. De volgende dag ontmoeten we de vriendelijke relaxte creatieve schilder die helpt bij de designing van het terras. Samen verven we kastjes en maakt hij met de meiden decoratie voor de ramen.





We genieten van de kust van de Zwarte Zee, waarbij we wel scherp in de gaten worden gehouden door de kustwacht. Naast het wrak wat er al jaren ligt, is er, een week ervoor, een boot gezonken met verboden middelen bestemd voor Nederland, waarvan een groot gedeelte zich nog voor de kust op de zeebodem bevind. Wel enigszins verdacht, dat wij met Nederlands kenteken juist hier wat dagen blijven rondhangen... wij zelf vinden een schedel van een dolfijn.



Via een bezoek aan het dorp, Vama Veche, rijden we Roemenië uit. Mensen uit Roemenië, we hebben een kleine indruk van het kustgebied gekregen en kunnen bewonderen. Ook jullie wensen we een gezonde, duurzame toekomst toe! Na maanden zonder zelf te rijden en in auto's met airco te hebben gezeten, is het vertrouwd en prettig om weer te kunnen ruiken, voelen en zien waar we rijden. Door de kieren van RoadKapje kunnen geuren als vers brood, brandstapels, stof, motorolie en diesel van voorbij rijdende UAZ Bukhanka's weer ons neus binnen dringen. In stijl heeft ze afscheid genomen van Oekraïne. Glibberend door de modder is het erg fijn te ervaren dat ze met de juiste bàndjes voor dit karwei is beslagen.



P.S. lieve mensen uit Oekraïne: we hebben lange tijd, heerlijk kunnen smullen van jullie zelf ingemaakte groente, fruit, vlees en vis!!! Superrrrrrr bedankt!